اینترنت ایران
در خبرها خواندم که مجلس قانون افزایش ده درصدی تعرفه اینترنت اپراتورها را تصویب کرده است. که این یعنی گرانی اینترنت! از صبح ساعت هشت تا همین حالا که یازده است، برای دانلود یک سریال، ده مدل سایت، برنامه و مسیر و فیلتر*شکن را امتحان کردم و نشد! وضعیت اینترنت کشور و فیلترینگ سایتها و رسانه های ارتباط جمعی، یک ظلم تمام عیار به ما مردم است! ما مردمی که می خواهیم با این اینترنت نیم بند، کسب و کاری را بگردانیم. چیزی یاد بگیریم. درسی بخوانیم. فیلمی تماشا کنیم. خبرهای کوفتی زندگی مان را دنبال کنیم. با خانواده هایمان در این وضعیت تنهایی و دوری، ارتباط برقرار کنیم... ما مردم واقعی این سرزمین! سرزمینی که خاکش مال ماست! داریم زیر بار فشارهای احمقانه ای دست و پا می زنیم که اگر آن را جای دیگری در دنیا بگوییم بهمان می خندند!! ... ولی ظلم هر چقدر هم که بزرگ باشد، هر اندازه هم که به خیالش قدرتمند باشد، بالاخره یک روز فاتحه اش خوانده می شود. زمانش دور نیست! کور دل ها هیچ راهی برای مقابله با خورشید ندارند جز اینکه در سیاهچاله های منفور خود مخفی بشوند و در کثافت وجودشان بلولند!
وضعیت اینترنت کشور و فیلترینگ سایتها و رسانه های ارتباط جمعی، یک ظلم تمام عیار به ما مردم است...
عجب!
چون نمیخوام حرصتون بدم اونم تو این عصبانیتی که دارید سعی میکنم چیزی نگم و بذارم شما فریاد بزنین ..
فقط وقتی آروم شدین به دو تا سوالم میخوام فکر کنین، فقط فکر ...
کلا از چی انقدر ناراحتین و چرا؟؟ کلنا
آیا اون چیز واقعا ارزش ناراحت شدن داره یا نه؟؟
جسارت نشه، خیلی برام مهمه راجع به علت ش بیشتر باهاتون صحبت کنم
آیا اون چیز واقعا ارزش ناراحت شدن داره یا نه؟؟"
عجب!!
مگه اصلا موضوعی برای ناراحتی وجود داره؟!
مگه اصلا چیزی که آدمی رو ناراحت کنه، ارزش داره؟!!
سلام
اینو امروز یکی از دوستام اول صبحی تو تلگرام بهم گفت.قشنگ اول صبحی یه غم عمیقییی نشست رو دلم
نه فقط بخاطر گرون شدن اینترنت و هزینه اش(استثنائاً این دفعه مسئله پولش نبود خخخ)از اینکه یادم اومد چقدررر اوضاع اسف باری داریم و دست چه آدمای نفهم بی وجدانی اسیر شدیم و تا چه وقت این شرایط ادامه داره ناراحتم کرد.
بعد با این حجم وسیع فیلترینگ، قیمت بالا، سرعت پایین و شبکه‌ای که هر لحظه ممکنه اتصال بین‌المللش قطع بشه، اومدن قانون گذاشتن که صفحاتِ بالای ۵۰۰ هزار تا دنبال‌کننده باید مالیات هم بدن! اینکه مالیاتو بابت کدوم خدمت دارن می‌گیرن، فکر نکنم خود خدا هم بدونه!
کاش جز نوشتن چارۀ دیگه‌ای برای این همه مصیبت داشتیم. کاش دستمون به جایی بند بود و می‌شد فریاد زد و رها شد.
اینکه می‌دونیم ظلم هم یک عمری داره که بالاخره سر میاد خوبه، ولی اینکه نمی‌دونیم عمر ما قد میده بهش یا نه ...
کاش اون پایان ظلم زمانی باشه که عمر ما بهش قد بده:(
وگرنه یه روز خوش ندیدیم:)
کاش جز ادعا چیز های دیگه ای هم برای ارائه داشتن...
و کاش چشماشونو باز میکردن و مردم رو میدیدن:)
این اینترنت نیم‌بند هم تازه هرروز هرروز قطعه و هرروز هرروز با مشکل روبرو میشه. بعد از همین اینترنت نیم‌بند باید هزینه‌های صداوسیمایی که هیچ سهمی ازش نداریم رو بدیم تا اینها به نفع یک ایدئولوژی دلخواه تولید محتوا داشته باشن. و باز کاش لااقل این تولید محتوا یک چیز کارآمد بود. نه برای ما! برای همان ایدئولوژی دلخواه خودشون. حتا در حوزه‌ی خودشون هم رسیدن به ضعیف‌ترین وضع موجود.
فکر می کنم این دیالوگ فیلم بدلا خیلی هم بی ربط به پست نباشه:
« قدرت بدترین نوع اعتیاده چون افراد معتاد به قدرت نمی تونن سقوط خودشون رو پیش‌بینی کنند».